شکسته جلوه گلبرگ از بر و دوشت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 شکسته جلوه گلبرگ از بر و دوشت دمیده پرتو مهتاب از بناگوشت
2 مگر به دامن گل سر نهاده‌ای شب دوش؟ که آید از نفس غنچه بوی آغوشت
3 میان آن همه ساغر که بوسه می‌افشاند بر آتشین‌لب جان‌پرور قدح‌نوشت
4 شراب بوسه من رنگ و بوی دیگر داشت مباد گرمی آن بوسه‌ها فراموشت
5 ترا چو نکهت گل تاب آرمیدن نیست نسیم غیر ندانم چه گفت در گوشت؟
6 رهی اگرچه لب از گفتگو فروبستی هزار شکوه سراید نگاه خاموشت