روشن شبی که شمع شبستان من شوی از جامی غزل 468

1 روشن شبی که شمع شبستان من شوی ظلمت زدای کلبه احزان من شوی

2 جان ریختم به پای تو از چاک سینه کاش پا در حریم سینه نهی جان من شوی

3 پاکان نیند درخور تو سینه ها کباب من چون پزم خیال که مهمان من شوی

4 با باد همنفس نکنم سویت آه را ترسم چو زلف خویش پریشان من شوی

5 حیرانیم خموش کند ورنه پیش تو چندان کشم نفیر که حیران من شوی

6 چون طوطیان به شکر تو شکر شکن شوم گر زان دهان و لب شکرستان من شوی

7 جامی نیم به ملک سخن خسروم خوش آن کز خط خوب خواجه دیوان من شوی