1 بزگوارا این خواجگی همه آنست که روی از پس پرده به خلق ننمایند

2 برون پرده ضعیفان و ناتوانان را به دست رنج سپارند و خود بیاسایند

3 حدیث خسته دلان را بگوش ره ندهند وگرچه خون جگرها زدیده پالایند

4 نه گاه راحت درمان دردمند کنند نه روز شادی بر غمگنان ببخشایند

5 ببین که چند برفتند تا تو آمده یی قیاس کن که پس از رفتن تو چند آیند

6 چو اینچنین بود اولیتر آنچنان باشد که آن کنند که شان خاص و عام بستایند

7 بدی چو آمد بدنام از آن بپرهیزند چو نام نیکو در نیکوی بیفزایند

8 چو روزگار بخواهد ربود ایشان را بنقد خود را از روزگار بربایند