ای پسر تا به فلک ظن سخاوت از انوری ابیوردی مقطع 398

1 ای پسر تا به فلک ظن سخاوت نبری کانچه بدهد به یسارت بستاند به یمین

2 آفتابش که در این دعوی رایت بفراشت اگر انصاف دهی آیت بخلیست مبین

3 از بخیلی نبود آنکه کسی دادهٔ خویش برکشد از سر آن تا فکند در بر این

4 پارهٔ ابر سیه را ندهد بهرهٔ نور تا به اندازهٔ آن باز نخواهد ز زمین