هم سبزه سر زد از چمن و هم سمن ز شاخ
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هم سبزه سر زد از چمن و هم سمن ز شاخ ساقی بساط باده به بستان ببر ز کاخ
2 فرصت مده زکف که دوا می نمیکند این می درون شیشه و این گل فراز شاخ
3 جز با جمال دلبر و جز با مقال دوست نشتر بدیده خوشتر و سیماب در صماخ
4 یک سو امید رخت ببندد که الرحیل یک سو نیاز بار گشاید که المناخ
5 گوتن ضعیف باش، اگر هست جان قوی گو دست تنگ باش، اگر هست دل فراخ
6 با کام دل مخواه مراد دل حبیب با باز آبگینه مجو ره بسنگلاخ
7 طفلان سنگ بر کف دیوانه جو نشاط بردر ستاده بیهده منشین دگر بکاخ
ادامه توضیحات شاعر