بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی حال زار منش اندر نظر آید روزی
2 گرچه پیچید عنان از من بیچاره به خشم خبری زان بت بدخو مگر آید روزی
3 ور چه مستست چو آن نرگس رعنا همه روز بو کز آن بی خبری با خبر آید روزی
4 با کمان خانه ابروت ....... تیر آه دل من با سپر آید روزی
5 تا به کی در ظلمات شب هجران باشم آفتابی مگر از وصل برآید روزی
6 گل بستان امید من خون گشته جگر مگر از آب دو چشمم به سرآید روزی
7 من به بوی کرمش گرد جهان می گردم کز در لطف مگر باز درآید روزی