خوشا شمعی که سر تا پا بسوزد از حزین لاهیجی غزل 384

1 خوشا شمعی که سر تا پا بسوزد بسازد با خود و تنها بسوزد

2 مرا پرورده عشق خانمان سوز شرار من دل خارا بسوزد

3 دم گرمی که من دارم عجب نیست که در پیمانه ام، صهبا بسوزد

4 منم موسی، دلم شمع تجلی ز تاب سینه ام سینا بسوزد

5 دل گرمی نهان در سینه دارم که گر آهی زنم دنیا بسوزد

6 امید این بود کان مه عاشقان را زگرمیهای مهرافزا بسوزد

7 ندانستم که آتش پارهٔ من سپندم را ز استغنا بسوزد

8 جنون بر آتشم زد طرف دامان ز داغ لاله ام صحرا بسوزد

9 حزین آبی حریف آتشم نیست در آغوش دلم دریا بسوزد