خوشا مطالعه کردن از حکیم نزاری قهستانی غزل 37

1 خوشا مطالعه کردن جمالِ بستان را به موسمی که صبا تازه می کند جان را

2 میانِ باغ خرامان گرفته دست به دست نگارِ سیب ز نخ دانِ نار پستان را

3 قدح به دور بگردان دمادم ای ساقی که نیست رویِ ثباتی سپهرِ گردان را

4 به مذهبِ صلحا شربِ آبِ رزنهی است بده ، بیار ، ستیزِ صلاح جویان را

5 فغان زچنگ برآورد پیاپی ای مطرب وز آن فغان مددِ روح بخش انسان را

6 خلافِ مدّعیان است التفات به چنگ بزن به تار علی رغمِ جانِ نادان را

7 خوش است مجلس آزادگان که فرقی نیست میانِ مجمعِ ایشان گدا و سلطان را

8 زوال دور مبیناد مجلسی که دروست بتی که نیست چو او در بهشت رضوان را

9 نزاریا اگرت ره نمی دهند آن جا عجب مدار که دفعی معیّن است آن را

10 سپندِ دل همه بر آتشِ دعا دارند چه گونه چشم رسد روزگارِ ایشان را