خوشا کسی که درین عالم خراب آباد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 خوشا کسی که درین عالم خراب آباد اساس ظلم فگند و بنای داد نهاد
2 بیا، بیا، که از آن رفتگان بیاد آریم که رفته اند و ازیشان کسی نیارد یاد
3 مکن اقامت و بنیاد خانمان مفگن که دست حادثه خواهد فگندش از بنیاد
4 توانگری که در خیر بر فقیران بست دری ز عالم بالا بروی او نگشاد
5 کسی که یافت بر احوال زیردستان دست بظلم اگر نستاند، خداش خیر دهاد
6 صنوبرا، تو چه دل بسته ای بهر شاخی؟ چو سرو باش، که از بار دل شوی آزاد
7 چه خوش فتاد هلالی ببنده خانه عشق برو غلامی این خاندان مبارک باد!
دیدگاه‌ها **