خوشا کسی که درین عالم خراب از هلالی جغتایی غزل 93

1 خوشا کسی که درین عالم خراب آباد اساس ظلم فگند و بنای داد نهاد

2 بیا، بیا، که از آن رفتگان بیاد آریم که رفته اند و ازیشان کسی نیارد یاد

3 مکن اقامت و بنیاد خانمان مفگن که دست حادثه خواهد فگندش از بنیاد

4 توانگری که در خیر بر فقیران بست دری ز عالم بالا بروی او نگشاد

5 کسی که یافت بر احوال زیردستان دست بظلم اگر نستاند، خداش خیر دهاد

6 صنوبرا، تو چه دل بسته ای بهر شاخی؟ چو سرو باش، که از بار دل شوی آزاد

7 چه خوش فتاد هلالی ببنده خانه عشق برو غلامی این خاندان مبارک باد!