1 خوشا روزی که تیرت، پی به جان مستمند آرد شبیخونی نگاهت برسربخت نژند آرد

2 شب بختم چو شمع ازداغ عشقت صبح محشرشد چها تا برسرمن طالع فیروزمند آرد

3 به این آشفته حالیهای خود امّیدها دارم پریشان طره ای شاید دلم را درکمند آرد

4 به فرمان عشق آتش دست را درگرمی بزمت پی دفع گزند، از دانهٔ دلها سپند آرد

5 شب هجران سپاه درد را شور حزین تو درفش کاویان از ناله ی مشکین پرند آرد