خوشا برنایی و نیسان و آزار از فایز بیتی‌ 185

1 مرا تا دل به تن تسلیم کردند همی مهر بتان تعلیم کردند

2 دل فایز بتان بردند یغما ببردند و به هم تقسیم کردند

1 سر زلف تو جانا لام و میم است چو بسم الله الرحمن الرحیم است

2 به هفتاد و دو ملت برده حسنت قدم از هجر تو مانند جیم است

1 بشارت باد ای دل دلبر آمد به پیشت آن بت مه پیکر آمد

2 تو فایز جان شیرینت فدا کن که شیرین با لب پر شکر آمد