خجسته بارگه پادشاه هفت از عبید زاکانی قصیده 32

1 خجسته بارگه پادشاه هفت اقلیم مقر جاه و جلالست و جای ناز و نعیم

2 به شکل شمسهٔ او آفتاب با تمکین به وضع رفعت او آسمان با تعظیم

3 فضای حضرت او دلگشا چو صحن چمن هوای خرم او جان‌فزا چو بوی نسیم

4 بر آشیانهٔ او عقل و روح جسته مقام بر آستانهٔ او فتح و نصر گشته مقیم

5 طوافگاه ملوک جهان حریم درش چو قبله‌گاه جهانی مقام ابراهیم

6 رسید کنگره‌های بلند او جائی که قاصر است از او وهم دوربین حکیم

7 شده چو عقل مجرد زنائبات ایمن شده چو روح مقدس ز حادثات سلیم

8 نشسته خسرو روی زمین به کام در او گرفته دست شراب و گشاده دست کریم

9 جلال دنیی و دین شیر حمله شاه جهان که هست چاکر او آفتاب و ماه ندیم

10 صریر کلکش چون ابر بر جهان فایض ضمیر پاکش بر خلق چون خدای کریم

11 خداش در همه حالی معین و ناصر باد به حق احمد مرسل به حق نوح و کلیم