خوش آن کسان که به فکر دل فگار خودند از سعیدا غزل 300

1 خوش آن کسان که به فکر دل فگار خودند چو داغ لاله چراغ سر مزار خودند

2 چو گل شکفته دماغند در پریشانی چو ابر تازه دل از چشم اشکبار خودند

3 چو سرو سر به تماشا کشیده اند از باغ چو سبزه در قدم یار گلعذار خودند

4 چو زخم لب ز شکایت دوباره دوخته اند چو داغ تازه شب وروز در فشار خودند

5 ز غفلت است سعیدا که غیر می بینند ز خواب ناز چو خیزند در کنار خودند