1 حذر کن ای دل از آن چشم و ابرو که ترکست و کمانکش هست و جادو

2 اگر هندو پرستد آفتابی تو را خورشید رو زائیده هندو

3 ززلف و خط چرا پوشیده جوشن اگر داود نبود آن زره مو

4 زتیغ ابروانش بر دل آن رفت که بر بغداد از تیغ هلاکو

5 بگرد سرو قدت مرغ روحم زند چون فاخته پیوسته کوکو

6 تو را منزل بود بر دیده و دل کند گر سرو بن جابر لب جو

7 نه خود آشفته بودم من زآغاز مرا آشفته کرد آن تار گیسو