1 به دارالملک تن دل پادشاهست جوارح در اطاعت چون سپاهست

2 به هر جا عزم دارد شاه فایز که را یارا که گوید این نه راهست

1 بتا ختم رسل پیغمبری شد به من روشن صفات دلبری شد

2 دو مثقال دلی که داشت فایز به تاراج سر زلف پری شد

1 مرا این زندگی از بوی یار است وگرنه جان بدین پیکر چه کارست؟

2 کنون که هست فایز زنده ز آنست دو چشم و دل به راه انتظار است