بسرای سپنج مهمان را از قطران تبریزی مقطع 10

1 بسرای سپنج مهمان را دل نهادن بممسکی نه رواست

2 زیر خاک اندرونت باید خفت گرچه اکنونت خواب بر دیباست

3 با کسان بودنت چه سود کند که بگور اندرون شدن تنهاست