گدایی گشت از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 26

1 گدایی گشت با شهزاده‌ای جفت بدان جرمش چو میکشتند، میگفت

2 به دست خود سزای خویش دیدم که: پا پیش از گلیم خود کشیدم

3 هر آن مفلس که باشد طالب گنج تحمل بایدش کردن بسی رنج

4 سزای خویش باید یار جستن به قدر قوت خود بار جستن

5 چوحسن و پادشاهی یار باشند طلب‌گاران مفلس خوار باشند

6 گدا، آن به، که سلطان را نداند ولیکن عاشق این معنی چه داند؟

7 بر عاشق چه سلطان و چه درویش؟ تو عاشق باش و از سلطان میندیش