پیش ازان روزی که گردون خاک آدم می سرشت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 پیش ازان روزی که گردون خاک آدم می سرشت عشق در آب و گلم تخم تمنای تو کشت
2 پای تا سر جمله لطفی گویی استاد ازل طینت پاکت نه ز آب و گل ز جان و دل سرشت
3 روی بنما تا به طاق ابرویت آرند روی طاعت اندیشان ز مسجد بت پرستان از کنشت
4 هیچ باور نامدت هر چند چشم خون فشان بر در و دیوار آن کو شرح شوق ما نوشت
5 گر نگشتم کشته تو کاش باری بعد مرگ بهر قبر کشتگانت خاک من سازند خشت
6 خیز و خونم ریز و فرش لعل گستر زیر پای چون بساط عمرم آخر چرخ در خواهد نوشت
7 در بهشت نسیه خلقی بسته دل لیکن به نقد هر کجا دیدار توست آنست جامی را بهشت
دیدگاه‌ها **