1 پیش از آن دم کاید ازمحبوب ذوق قمری آمد با دل مدروح و شوق

2 گفت از گل غیبت بسیار او داشت صد انواع درد کار او

3 کرد غمّازی بلبل هر زمان جان و دل در باخته بلبل روان

4 گفت ای بلبل ز من این پند گوش کن تلطف باش در هجران خموش

5 کین زمان در خدمتش دیدم محن گلستان از بوی آن مشک ختن

6 عشق می‌بازد بر وی مرد وزن او گشاده روی خندانت چو من

7 هر که بوی آن گل نو برشنید خویش را از عشق او رسوا بدید

8 که جمال خویش کرده آشکار گفته ‌اندر مدح خود بیتی سه چار

9 ز آن همی ترسم که در دستان فتد در میان جملهٔ مستان فتد

10 زآنکه می‌آیند مردم می‌روند هر یکی رنگی و بوئی می‌برند

11 هر زمان با هر کسی دارد نظر از رموز عشق کی دارد خبر

12 سخت بی‌دردست از عشاق او کی بود در راه حق مشتاق او