چون لبت مصرکی خیزد از حکیم نزاری قهستانی غزل 92

1 چون لبت مصرکی خیزد نبات کز نباتت می چکد آبِ حیات

2 دوستانت ز آبِ حیوان بی نصیب تشنگان جان داده نزدیکِ فرات

3 صانع از روی تو شمعی برفروخت دفع ظلمت را میان کاینات

4 پیشِ نقشِ رویت ایمان آورند بت پرستانِ زمینِ سومنات