چون حسن دلاویز تو در جلوه از قاسم انوار غزل 333

1 چون حسن دلاویز تو در جلوه گری بود کار دل بیچاره من پرده دری بود

2 در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم این شیوه ز خاصیت دور قمری بود

3 ای جان جهان، نسبت یاد تو بجانم چون باد سحر بر رخ گل برگ طری بود

4 جان و دل و دین برد زمن عشق تو،هیهات! در غارت عشق تو چنین حمله بری بود!

5 هر جا که نظر کرد دلم روی ترا دید این نیز هم از غایت صاحب نظری بود

6 درمان وصال تو فنا آمد و دیگر هر چاره که کردیم همه حیله گری بود

7 گفتند که:قاسم همه از زهد زند لاف بیچاره خود از تهمت این قصه بری بود