چون کنم با دل که از حکیم نزاری قهستانی غزل 306

1 چون کنم با دل که هیچش با خرد پیوند نیست هرچه میگویند تمکینش به چون و چند نیست

2 عمر در سودای دلبازی به غفلت کرده صرف وین عجب کز نا به کاری ذره ای خرسند نیست

3 راستی را بر سبک روحان نازک دل به جور از گرانی بار توبه کمتر از الوند نیست

4 توبه خود هرگز نخواهد کرد اینک بررسند خود گواهی میدهد بر معترف سوگند نیست

5 یار شیرین است و من فرهاد و از افسردگان هیچ تلخی در مذاق عاشقان چون پند نیست

6 ابروی تلخ رقیب از سم بسی قاتل تر است ور نه شیرین چون دهان تنگ خوبان قند نیست

7 دین براندازان دنیا دشمن اند آنان که هیچ التفاتیشان به حالات زن و فرزند نیست

8 گرچه عشق از جمله ی انسان نگیرد هر که را دل به زنجیر سر زلف بتی در بند نیست

9 دولت روشن دلی کز مال و ملک این جهان چون نزاری جز به جام باده حاجتمند نیست

10 توبه از می چون کنم کز اختصاص منفعت در جهان گر هست چیزی، اوست کش مانند نیست