چون تنک‌ظرفان کجا من می از سلیم تهرانی غزل 767

1 چون تنک‌ظرفان کجا من می ز ساغر می‌کشم همچو غواص گهرجو، شیشه بر سر می‌کشم

2 از کفم سررشتهٔ پرواز بیرون رفته است گر گشایم بال را، خمیازه بر پر می‌کشم

3 هردم از یاد لبش خود را تسلی می‌دهم خامهٔ لب‌تشنگانم، نقش کوثر می‌کشم

4 سرگذشت خویش را یوسف فرامش می‌کند گر بگویم من چه از دست برادر می‌کشم

5 من چنین خوار و کلام من عزیز روزگار بحرم و حسرت برای آب کوثر می‌کشم

6 سوخت از یک آه گرم من سلیم امشب فلک کار مشکل می‌شود گر آه دیگر می‌کشم