1 چون من کجاست بوالعجبی در بسیط خاک آب حیات بر لب و از تشنگی هلاک

2 دارم ز پاک دامنی اندر محیط وصل حال کسی که سوخته باشد ز هجر پاک

3 آن می که می‌دهندم و من در نمی‌کشم ریزم اگر به خاک شود مرده نشاء ناک

4 در دست وصل سوزن تدبیر روز و شب دل ز احتراز کرده نهان جیب چاک چاک

5 دست هوس دراز نسازم به شاخ وصل از حسرتم اگر رگ جان بگسلد چو تاک

6 جامم لبالب از می وصل است و من خجل کاب حیات ریخته خواهد شدن به خاک

7 بر دامنت چو گرد هوس نیست محتشم گر بر بساط قرب نشینی چو من چه باک