چون لاله و سبزه باهم از ابن حسام خوسفی رباعی 32

1 نَسیِم الوَرد یَذکُرنِی حَبِیب ِ و یُحَیینی بصَوتِ العَندَلیبِ

2 طَبیبِ العِشقِ دَاوا کُل َّ داءٍ فَکَیفَ و زادَنی دائی طَبِیبِ

1 ای ملک طراوت به تو زیبنده ولایق روی تو و گلبرگ طری هر دو مطابق

2 از طرّه ی تو بوی برد عنبر سارا وز چهره ی تو رنگ برد برگ شقایق

1 ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم

2 همچو حجّاج به احرام درت بسته میان کعبهٔ کوی تو از راه صفا می‌طلبیم