1 چون بیارایند بزم انس را برکشند از دام صید قدس را

2 میدهند او را ز جام دوستی تا برون آید ز دام نیستی

3 این قدح را هر دل بینا کشد تشنه باشد گرچه صد دریا کشد

4 عاشق اینجا بس پریشانی کند حالتش دعوی سبحانی کند

5 خستۀ آن خنجر خونخوار بود آنکه در کوی بلا بردار بود

6 این محل آفتست و جای بیم صد هزار اینجا به یک ساعت دو نیم

7 دانشی در عین دانائیست این منطقی از طیر سبحانیست این