چون کسی نیست که از عشق از انوری ابیوردی غزل 95

1 چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد چه کنم صبر کنم گر ز تو بیداد رسد

2 گر وصال تو به ما می‌نرسد ما و خیال آرزو گر به گدایان نرسد یاد رسد

3 چه رسیدست به لاله ز رخت جز حسرت حسرت آنست که بر سوسن آزاد رسد

4 خاک درگاه ترا سرمهٔ خود خواهم کرد آری از خاک درت این قدرم باد رسد

5 از تو هر روز غمی می‌طلبم از پی آنک سیری دینه به امروز چه فریاد رسد