کسی را چون به بیدادت شکی نیست از آذر بیگدلی غزل 32

1 گفتا سحر غلام که: زین کرده یار اسب اینک ز شهر راند برون شهریار اسب

2 افتادم از پیش، که عنان گیرمش ز ناز نگذارد افگند بسر من گذار اسب

1 از آن لب شکوه ام بسیار و، هر شب بلب میآرم و، مینگرم لب

2 شب آدینه، بر مستان چنان است که روز شنبه بر طفلان مکتب

1 غمت، که غیر منش با کس آشنایی نیست تو گر جدا شوی، او را زمن جدایی نیست

2 خوشم که غیر، تو را دوش مینمود بمن؛ گمانش اینکه تو را با من آشنایی نیست!