1 چون تیشه مباش و جمله بر خود متراش چون رنده ز کار خویش بیبهره مباش
2 تعلیم ز اره گیر در امر معاش نیمی سوی خود می کش و نیمی می پاش
1 ایدل چو فراقش رگ جان بگشودت منمای بکس خرقهٔ خون آلودت
2 مینال چنانکه نشنوند آوازت میسوز چنانکه برنیاید دودت
1 ای برهمن آن عذار چون لاله پرست رخسار نگار چارده ساله پرست
2 گر چشم خدای بین نداری باری خورشید پرست شو نه گوساله پرست
1 گه میگردم بر آتش هجر کباب گه سر گردان بحر غم همچو حباب
2 القصه چو خار و خس درین دیر خراب گه بر سر آتشم گهی بر سر آب
1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما
2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما