چون سنگ وفا به دست گیرد از عرفی شیرازی غزل 241

1 چون سنگ وفا به دست گیرد بس شیشهٔ دل شکست گیرد

2 بد مست شدم ، مگو که واعظ آهنگ ترانه پست گیرد

3 از محتسب آمد این که در خلد مستم ز می الست گیرد

4 ما را چه زیان که بهر خود شیخ آن نامه که نیست هست گیرد

5 می داغ شود دمی که عرفی پیمانهٔ خود به دست گیرد