چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد از عراقی رباعی 49

چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد

1 چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد بر خاک رهم ز رشک کین می‌افتد

2 ای دیده، تو کام خویش، باری، بستان روزیت که فرصتی چنین می‌افتد

عکس نوشته
کامنت
comment