چون برکه‌های دشت از ملک‌الشعرا بهار قطعه 567

1 چون برکه‌های دشت عرب دان تو حال خلق گاهی ز آب پر شود و نوبتی تهی

2 این برکهٔ حیات مسلم تهی شود از آب زندگانی و از فر و فرهی

3 دیر است و زود مرگ نباشد از آن گریز فرخنده نیکنامی و خوشبخت آگهی