1 چون وصل در نگنجد، هجران کجاست لایق؟ آری یکی ست اینجا معشوق و عشق و عاشق

2 از عارض نکویان حسن تو جلوه گر شد کآمیخت عشق عذرا، با جسم و جان وامق

3 ندهد خداشناسی خود ناشناس را رو ما را به خویش بنما، یا کاشف الحقایق

4 آیینه جمالت، کشاف سر عالم راز دل از جبینت، روشن چو صبح صادق

5 آوازهٔ اناالحق، می آید از در و بام این پردهٔ مخالف، در گوش دل موافق

6 از انجذاب ذاتی، در توست روی عالم با آفتاب تابان، هر ذره ایست شایق

7 خواهی حزین نبینی، این خلق مختلف را در گوشه ای سرآور، با دلبری موافق