1 چو این سخن بشنیدم ز لفظ آن دلدار ز من برفت به یکباره صبر و هوش و قرار

2 به عذر خواهی سوگند می خورم اکنون مگر کند ز منش باور این سخن آن یار

1 عمری که در این هجر جگر سوز گذشت بر جان و دلم چو تیر دلدوز گذشت

2 روزی گفتی به وصل ما دیررسی شد دیر و از آن دیر بسی روز گذشت

1 اگر شکایتم از هجر یار باید کرد نه یک شکایت و ده صد هزار باید کرد

2 وگر نثار ره وصلش اختیار کنم نه در اشک که جانها نثار باید کرد