چون لاله آتشین درین از حزین لاهیجی رباعی 1201

1 آن طایر قدسم که چکد خون ز صفیرم با درد و غم عشق سرشتند خمیرم

2 مرغان اولی الاجنحه گردند خروشان چون بال گشاید ز سر سدره صفیرم

1 داغند، ز رخسار تو ای رشک چمن‌ها چون لاله، شهیدان به سمن‌زار کفن‌ها

2 از شرم، صدف را به دهان مهر خموشی ست تا شد صدف گوهر نام تو، دهن‌ها

1 شور دلها بود ترانه ما نمک دیده ها فسانه ی ما

2 دست پروردگان صیادیم قفس ماست، آشیانه ما