1 تا دیده ز دل، نیم قدم ره به میان است از پرده برآ، چشم جهانی نگران است

2 محروم مهل دیدهٔ امّید جهان را ای آنکه حریمت دل روشن گهران است

1 ز شیرین‌کاری من، بیستون آباد می‌گردد قلم در پنجهٔ من تیشه فرهاد می‌گردد

2 صبا بفرست، اگر مکتوب و قاصد نیست رسم تو به بوی التفاتی خاطر ما شاد می‌گردد

1 خامه شبی صفحه طرازی گرفت جوهر اندیشه گدازی گرفت

2 مشک رقم شد ز دم عنبرین نافه گشا گشت، چو آهوی چین