چون جلوه روی تو برونست از اسیری لاهیجی غزل 24

1 چون جلوه روی تو برونست ز احصا هر لحظه بحسنی کنم آن روی تماشا

2 تا باد صبا پرده ز روی تو برافکند شد مهر جمال تو ز هر ذره هویدا

3 هر بی بصری روی تو دیدن نتواند ادراک جمال تو کند دیده بینا

4 در جنت اگر وعده دیدار نباشد کس فرق ز جنت نکند دوزخ مأوا

5 آن نرگس جادو که شد افسانه یا فسون هر لحظه بغمزی دل و دین می برد از ما

6 دلدار دل از ما چو برد چاره چه باشد بی کوشش مجنون کششی هست ز لیلی

7 ذرات جهان بهر تجلی جمالش چون جان اسیری شده اند مظهر و مجلا