چون روز علم زد به حسامت ماند از انوری ابیوردی رباعی 163

1 امید وصل تو کاری درازست امید الحق نشیبی بی‌فرازست

2 طمع را بر تو دندان گرچه کندست تمنا را زبان باری درازست

1 در همه عالم وفاداری کجاست غم به خروارست غمخواری کجاست

2 درد دل چندان که گنجد در ضمیر حاصلست از عشق دلداری کجاست

1 گر باز دگرباره ببینم مگر اورا دارم ز سر شادی بر فرق سر او را

2 با من چو سخن گوید جز تلخ نگوید تلخ از چه سبب گوید چندین شکر او را