1 چون یار به بوسه دادنم بار گرفت زلفش بگرفتم از من آزار گرفت
2 چون یاری من یار همی خوار گرفت زان خواست به دست من هی سار گرفت
1 بدیع نیست به شب دیدن ستاره در آب بروز بین که سپهری است پر ستاره بر آب
2 زمین چو آینه صورت نمای گشت مگر ز گل نماند میان هوا و آب حجاب
1 با اهل خرد جهان بکین است مرد هنری از آن غمین است
2 آن کو به بر خرد مهین است زین ازرق بی خرد کهین است