1 چون طوطی اگر نام به گفتار بر آرم کام دل از آن لعل شکربار برآرم

2 کارم به چمن وعدهٔ دیدار تو باشد باشد مگر از پای گل این خار، برآرم

3 پرگالهٔ دل باشدش آویزهٔٔ دامان آهی اگر از سینهٔ افگار، برآرم

4 ساقی به کفم لنگری از رطل گران ده کاین عمر سبک سیر ز رفتار برآرم

5 دل را نکنم عرضه به هر بی سر و پایی این آینه را در نظر یار برآرم

6 افتد اگر این بار به کف دامن وصلش ای هجر، دمار از تو ستمکار بر آرم

7 نگذاشت سبک دستی ایام بهاران تا بوی گل از رخنهٔ دیوار بر آرم

8 دل را به چه تدبیر، بگویید حریفان تا ازکف آن طره طرار برآرم

9 در دام حزین گر کشم از سینه صفیری مرغان همه را مست ز گلزار بر آرم