1 چون هستی ما ز کاف و نون پیدا شد ماهیت کاف و نون عین ما شد
2 او را چو مظاهر صفات اشیا بود اشیا همه او و او همه اشیا شد
1 مشرک بی دیده کی احوال ما داند که چیست مرد حق بین معنی سر خدا داند که چیست
2 گمرهی کز خط وجه دوست، روی حق ندید شرح بیست و هشت و سی و دو کجا داند که چیست
1 دردمندان تو اندیشه درمان نکنند مستمندان غمت فکر سر و جان نکنند
2 زمره ای را که بود خاک درت آب حیات چون سکندر طلب چشمه حیوان نکنند
1 بخت ابد یار آن که با تو قرین است با تو نشستن به از بهشت برین است
2 جور و جفا کردن از تو دور نباشد عادت خوبان روزگار چنین است