در خاطر آنشوخ مگر از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 17

1 بهشت است آن ندانم یا بهار است غلط کردم غلط، دیدار یار است

2 هلاک آن تنم کز نازنینی زمین و آسمانش زیر بار است

1 ز هر در میروی مطلب مهیاست عجب بابیست این باب محبت

2 ز غرقاب جهان آسوده گردی اگر افتی به گرداب محبّت

1 یقین ما به خیٰال و گمان نمیگردد گمان آن مکنیدش که آن نمیگردد

2 بغیر نقش توام در نظر نمی‌آید بغیر نام توام بر زبان نمیگردد