چون گوی دلم نزد از اوحدالدین کرمانی رباعی 290
چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد
1 چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد در چاه زنخدان تو بدخوی افتاد
2 آن نیست عجب که گوی در چاه افتد این است عجب که چاه در گوی افتاد
1 چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد در چاه زنخدان تو بدخوی افتاد
2 آن نیست عجب که گوی در چاه افتد این است عجب که چاه در گوی افتاد