چون از صامت بروجردی مختصری از اشعار افصح الشعراء (میرزا حاجب بروجردی) 9

1 چون محمدباقر از حکم خداوند حکیم بر سرش افتاد شوق قرب خلاق رحیم

2 دید نبود این جهان را جز غم و رنج و تعب زحمتش بار گران و محنتش دردی الیم

3 دیده بست از فطرت پست لئیم روزگار چشم بگشود از پی الطاف و نعمای کریم

4 تا ندای ارجعی بشنید از پیک اله رفت در گلزار جهت مرغ روحش چون نسیم

5 از کمال رغبت و فیض حضور و اوج قرب از حضیض تن بشد بر شاخه طوبی مقیم

6 کرد مصف عمر در مدح نبی و آل او بس در ناسفته سفت از نظم و طبع مستقیم

7 آسمان چون بی‌عدیلش دید در فضل و کمال کرد پنهان پیکرش در خاک چون در یتیم

8 از محرم شانزده بگذشت در یوم خمیس رفت مهمان شد بخوان جو در زاق قدیم

9 بهر تاریخ وفاتش خامه (حاجب) نوشت داد یزدان جای صامت سوی جنات نعیم