چون تماشاگه جان غیر از جهان ملک خاتون غزل 316

1 چون تماشاگه جان غیر سر کوی تو نیست دلبرا صبر و شکیباییم از روی تو نیست

2 سجده گاه دل عشاق چو در وقت نیاز راز گویند بجز طاق دو ابروی تو نیست

3 دل سرگشته ما را که نشان خواهد داد بس عجب باشد اگر در شکن موی تو نیست

4 بوی عنبر به مشامم برسانید صبا نیک دانم که بجز نکهت گیسوی تو نیست

5 عنبر و مشک و گل و یاسمن و بوی عبیر همه دیدیم ولی چون نفس و بوی تو نیست

6 با وجود چو تو سرو چمنی در جلوه آدمی نیست که او میل دلش سوی تو نیست

7 عاقبت مرغ دل از سیر جهان بازآمد زانکه مأواگه او غیر سر کوی تو نیست