چون جمال دوست خود را جلوه از اسیری لاهیجی غزل 188

1 چون جمال دوست خود را جلوه داد شورشی در جان مشتاقان فتاد

2 پر ز غوغا گشت آفاق جهان تا که یاراز خانه پا بیرون نهاد

3 صد قیامت هر زمان شد آشکار تا جمالش پرده از رخ برگشاد

4 حسن او در پرده چون خود را نمود گشت ذرات جهان مست وداد

5 تا نقاب زلف از رخ برگرفت جان عاشق گشت واصل بامراد

6 مابزلفش سرفرازی میکنیم سایه اواز سرما کم مباد

7 با غم عشق و گدائی جان ما سر فرو نارد بتاج کیقباد

8 دل بیاد روی جانان خرم است با خیال وصل او جان است شاد

9 دایما جان اسیری در جهان از غم عشق رخ او شادباد