1 ای عجب دردی است دل را بس عجب مانده در اندیشهٔ آن روز و شب

2 اوفتاده در رهی بی پای و سر همچو مرغی نیم بسمل زین سبب

1 هر چند که اهل راز میباید گشت هم با قدم نیاز میباید گشت

2 تا چند روی، چو راه را پایان نیست چون میدانی که باز میباید گشت

1 بار دگر شور آورید این پیر درد آشام ما صد جام برهم نوش کرد از خون دل پر جام ما

2 چون راست کاندر کار شد وز کعبه در خمار شد در کفر خود دین دار شد بیزار شد ز اسلام ما

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند