1 گر شاه جهان قصۀ من بنده بخواند زین قصه همی حالت من بنده بداند

2 داند که میان دو سفر بندۀ درویش بی یاوری شاه چه بیچاره بماند

1 از هیبت تو بریزد اندر صف جنگ تیزی ز سنان ، زه از کمان ، پر ز خدنگ

2 از جود تو خیزد ، ای شه با فرهنگ پیروزه زکان ، در ز صدف ، لعل ز سنگ

1 اختلاف مزاج تو خوش خوش ارغوان تو زعفران کردند

2 چون ز زردی بسان زر گشتی زیر خاکت چو زر نهان کردند