چون پر ز گردش از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 14

1 چون پر ز گردش فلک و دور روزگار پیمانه حیات محمد ربیع شد

2 حکم خدا رسید و ازین خاکدان سرای فرمان کردگار جهان را مطیع شد

3 بار حیات بست و ز قوتش فغان بلند از جان دردناک شریف و وضیع شد

4 در تنگنای دهر بود دستگاه عیش چندانکه تنگ بود بجنت وسیع شد

5 کرد از جهان چو رحلت و در بارگاه قدس از لطف حق مقیم مقام رفیع شد

6 مشتاق خسته دل بی‌تاریخ رحلتش گفتا برون ز دهر محمد ربیع شد