چون سفیهی ترا از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 257

1 چگویم ازین روزگار مخادع چه آمد رهی را بروی از وقایع

2 بصد قرن یک شمه نتوان بیان کرد که از دور گردون چها گشت واقع

1 آنرا که پیشوای دو عالم علی بود نزد خدای منزلتی بس علی بود

2 اقبال دارد آنکه زند دم ز دوستیش بل بندگی قنبرش از مقبلی بود

1 دوش بی هیچ خبر کوکبه باد سحر بر در حجره من کرد بصدلطف گذر

2 حلقه بر در زد و چون باز گشادند درش اندر آمد ز در و غم ز دلم رفت بدر